Tawerna pod Jednonogim Centaurem

Zhar

A mnie te wilki w dzicinstwie przestraszyly Razz

Lubilem jeszcze doktora Pai Hi Woo
Kurde psychoanaliza. Wszystkiemu winny Kleks i dziecinstwo. Teraz wiem dlaczego lubie wilkolaki i kino azjatycke Laughing

Entreen

Aaa, wiecie, jaka lektura mi się przypomniała? "Puc Bursztyn i Goście"! Przeczytałam zanim w ogóle miałam, jakieś dwa lata wcześniej (zawsze byłam dziwnym dzieckiem...), i czytałam chyba z pięć razy. Fajne było Very Happy

!

A czytał ktoś "Nasza mama czarodziejka"? Very Happy

Słooodkie

Lektura dla pierwszej klasy...

Zhar

"Dzieci z Bulerbyn" hehehe lubilem ta ksiazke Very Happy

Dim

! A ta książka o Bocianie? Jak ona się zwała, kurde xD

Pójdę sprawdzić Very Happy

Ale wiem, że ją kochałam ^^

Nova

O, przypomniało mi się, jakiej książki nie lubiłam. "Król Maciuć Pierwszy" Korczaka. Jezu, jak ja się nad nią męczyłam niewyobrażalnie! Już nawet nie pamiętam, co tam w niej było, ale katorgę nad nią kojarzę.
A "Dzieci z Bulerbyn" uwielbiałam! I była jeszcze jakaś o lekarzu dla zwierząt... "Doktor Dollitle" - oj, tą to czytałam nawet kilka razy ;D

Zhar

Z tego co pamietam to tego "Doktora Dollitle" bylo chyba nawet z kilka ladnych tomikow. A ksiazka fajna tez prawda.
Kurde jak milo sobie poprzypominac xD

Dim

"Dzieci" były fajne xD W podstawówce przeczytałam to chyba z 6 razy XD

Była jeszcze jedna lektura która mnie przerażała. Bodajże 'Janko muzykant'

To nie było optymistyczne w ogóle, a kazali nam to czytać w 4 kl. podstawówki.
Miałam później lęki na widok instrumentów muzycznych XD

Zhar

Szczerze mowiac nie pamietam czy nawet przeczytalem "janka muzykanta" Jakos nigdy nie przepadalem za lekturami. No moze oprócz trylogii

Siobhan

Pamiętam, że czytałam kiedyś "Janka muzykanta". Czytałam też jakieś inne nowele i nic z nich już nie pamiętam.
No poza tymi, które były potem w liceum... :/

A "Dzieci z Bulerbyn" lubiłam, "Doktora Dollitle" też. Smile

Jeszcze było coś takiego jak "Jelonek bezogonek". Chyba. Nie podobało mi się w każdym razie.

Raisslin

A czytał ktoś książkę "Nasza szkapa"? W zasadzie nie wiem czy to jest lektura, ale lubiłam tą książkę.
Smutna trochę.

Dim

Ja czytałam. Do dzisiaj mam ją na półce.

No, smutna. Ale zauważcie, że te wszystkie nowelki które serwują dzieciakom są smutne i pesymistyczne. I potem się dziwią, jak widzą co z takich nafaszerowanych pesymizmem jednostek wyratsa xD

O, taka ja na przykła. Strach się bać xD

Raisslin

Bo oni chcą, żebyśmy byli wrażliwi.
Ale emo już nie lubią Razz

Zhar

hehe emo sa smieszni Laughing

Co do nowelek to znacie jakas wesola ??

Entreen

Ja chyba nie znam... A "Dzieci z Bullerbyn" przeczytałam chyba z siedem razy. Pewne fragmenty znałam na pamięć... ^^

A jak się kończyła "Katarynka"?
(Moja mama te nowelki nazywa "małe horrorki" xD)

Zhar

Zakonczenie "Katarynki". Jak dla mnie to konczy sie nijak.

"Niewidoma dziewczynka była upojona.
Mecenas odwrócił się do stróża i rzekł ze zwykłą sobie flegmą, choć był trochę blady:
- Słuchaj no, kochanku... A jak ci na imię?...
- Paweł, jaśnie panie.
- Otóż, mój Pawle, będę ci płacił dziesięć złotych na miesiąc, ale wiesz za co?...
- Za to, ażebyś na podwórze nigdy nie puszczał katarynek! -wtrącił spiesznie lokaj.
- Nie - rzekł pan Tomasz. - Za to, ażebyś przez jakiś czas co dzień puszczał katarynki. Rozumiesz?
- Co pan mówi?... - zawołał służący, którego nagle rozzuchwalił ten niepojęty rozkaz.
- Ażeby, dopóki się z nim nie rozmówię, puszczał co dzień katarynki na podwórze - powtórzył mecenas wsadzając ręce w kieszenie.
- Nie rozumiem pana!... - odezwał się służący z oznakami obrażającego zdziwienia.
- Głupiś, mój kochany! - rzekł mu dobrotliwie pan Tomasz.
No, idźcie do roboty - dodał.

Lokaj i stróż wyszli, a mecenas spostrzegł, że jego wierny sługa coś towarzyszowi swemu szepcze do ucha i pokazuje palcem na czoło...

Pan Tomasz uśmiechnął się i jakby dla stwierdzenia ponurych domysłów famulusa wyrzucił katarynce dziesiątkę.

Następnie wziął kalendarz, wyszukał w nim listę lekarzy i zapisał na kartce adresy kilku okulistów. A że kataryniarz odwrócił się teraz do jego okna i za jego dziesiątkę począł przytupywać i wygwizdywać jeszcze głośniej, co już okrutnie drażniło mecenasa, więc zabrawszy kartkę z adresami doktorów wyszedł mrucząc:

- Biedne dziecko!... Powinienem był zająć się nim od dawna...